Ik zet me in om te verduurzamen. Voor mezelf, mijn toekomstige kids (hopelijk ooit!) en voor iedereen. Ik eet minder vlees, vlieg minder, zet het licht en de verwarming lager en op tijd uit.
Maar ik wil (niet moet) eerlijk bekennen dat ik zelf nog te vaak kies voor korte termijn fijn en lange termijn pijn: Lekker lang douchen, gifstoffen innemen tijdens feestjes en borrels, bingewatchen met ranzig eten. Maar ook: me teveel aanpassen aan anderen, zelfvervreemding, zelfverloochening.

We praten er veel over: we moeten verduurzamen. Want de grenzen van de aarde zijn bereikt. En dat is zo. Wat ik mis in ‘het debat’ is de rauwe zelfreflectie van mensen: dat wij als mensen nog veel duurzamer met onszelf om kunnen gaan.

Waar ik naartoe wil: kijk naar jezelf!
En bedoel ik niet alleen naar wat je doet, maar naar je diepste binnenste zelf.

Pleeg zo’n diepe zelfreflectie dat je jezelf tot in je natuurlijke kern leert kennen.

Het klinkt misschien vaag of zweverig. Maar het is een feit: Wij zijn natuur. En natuur is de oneindige bron van pure energie en liefde.
Dat is niet vaag, spiritueel of zweverig. Maar aangetoond, praktisch en down to earth.
En voor iedereen te bereiken:
Jezelf leren kennen als een bron van onvoorwaardelijke liefde.

Ik omring me met mensen die mij helpen om de rauwe zelfreflectie te plegen, zoals o.a. Rudie Nijhof, Eduard J. Baas en Joel aan ‘t Goor.
Zij leren me naar binnen te gaan. Mijn essentie op te zoeken. Mijn onvoorwaardelijke liefde te vinden, te blijven voeden en uit te dragen.
Ik blijf leren. Elke dag. Ik doe het niet alleen.

De rewards zijn geweldig: Ik kijk meer liefdevol naar mezelf en anderen. Ik kom dichter in de buurt van mijn kern en voel me daardoor authentieker, liefdevoller en gezonder.
Ik maak duurzamere keuzes en heb minder materiële behoeften…
Nog steeds douche ik soms ‘lekker lang’, eet ik dat ranzige eten en verloochen ik mezelf. Maar elke dag leer ik betere keuzes te maken en niet op automatische piloot te handelen: Meer korte termijn pijn en lange termijn fijn.

Ik gun iedereen om de reis naar binnen te maken en stil te staan. Sterker nog, volgens mij moeten we doen als we onze duurzaamheidsdoelen willen halen.

Dus raap je nieuwsgierigheid, zelfliefde en lef bij elkaar en klop aan bij iemand die je kan begeleiden naar je meest diepe duurzame zelf.

Ik kan het. Jij kan het. Wij kunnen het. Samen!

Vanuit liefde,
Wouter